تا کوچولو بودم مادرم مرا میبرد حمام و مشکلی نبود. کمی بزرگتر که شدم وبقول زنها بد وخوب را میفهمیدم بوجود من در حمام زنانه ، زنها اعتراض داشتند. خب من میدیدم که برخی تمام لخت، بعضی دستشان را جلوشان میگرفتند وکسانی هم با شورت کوتاه و بلند و گاها لنگ پوش بودند . حتی واجبی خانه هم با تفاصیلش رویت شده بود. دوش و خزینه وسکوی شستشو و لیف زنی، هریک جذبه خاصی بهر تماشا بود. مادران یک بچه در بغل یکی در دست ویکی در شکم فرهنگ آنوقت بود . خانمهای حامله با شکم بالا آمده و تمام لخت فخر میفروختند و احترام بیشتری داشتند.
بهر صورت از ورود به حمام زنانه منع شدم . مادرم به برادران ناتنی ام التماس میکرد که مرا با خود به حمام ببرند . برادر کوچیکه به شدت مخالف بود و استدلال میکرد اگر در حمام حالش بد شود و بمیرد میگویند برادرانش اورا کشتند برادر بزرگه در غیاب برادر کوجیکه چند بار مرا برد حمام و بعد ار ترس برادر کوچیکه استنکاف نمود. مادرم با همه مشکلاتی که داشت می آمد درب حمام و دلاکی را که آشنا بود صدا نموده مرا به او میسپرد و خودش داخل کوچه در سرمای زمستان مینشست تا دلاک مرا شسته بیاورد و تحویل دهد. حمام دو کوچه با خانه مان فاصله داشت و نامش حموم صاحب کار بوداز سحر تا طلوع آفتاب مردانه بود سپس زنانه میشد تا غروب آفتاب و مجددا تبدیل میشد به حمام مردانه.
تابستانها بهتر بود مادرم در خانه آب گرم میکرد وکنار حوض مر لیف وکیسه میکشید و در حوض آب کشی انجام میگرفت . سالیان چندی حمام رفتن من برای مادرم معضلی بود تا کم کم بزرگ شدم وخودم راه حمام رفتن آموختم .
روح مادرم شاد.